Gaan jullie mee?

Na lang wikken en wegen, heb ik besloten om met mijn blog verder te gaan op Wordpress. Ik vond blogs die daar zijn gemaakt altijd zoveel mooier eruit zien, en dat wilde ik ook voor mijn blog. Maar ik vond het ook zonde van al die berichten die hier staan. Daarom heb ik de meest gelezen berichten meeverhuisd. De oude berichten blijven ook gewoon hier staan, maar er komen na deze geen nieuwe meer bij. Ik hoop natuurlijk dat iedereen meeverhuist en net zo geniet van de nieuwe site als ik zelf. Wil je me daar (ook) volgen? Dat kan natuurlijk gewoon.
Ga je gezellig met me mee? Dit is de link naar mijn nieuwe site:

https://eensnufjerianne.wordpress.com

Hopelijk zie ik je daar!

Geïnspireerd door ...

...Heel Holland Bakt! Over dit programma zijn de meningen erg verdeeld, maar wij horen bij de trouwe fans. Het kneuterige, die tent met die geweldige werkbanken, de plenzende regen af en toe, de mislukte baksels, de kunstwerkjes, ik geniet er echt heel erg van!

De aflevering van eergisteren inspireerde me dan ook om een vlechtbrood te maken. Ik gebruikte niet het recept van de site van HHB, maar uit het boek 'Brood uit eigen oven'. Het vlechten leek lastig, maar viel uiteindelijk mee. Het voelde of het niks werd, zelfs fout ging, maar toen bleek  het toch te kloppen. Echt de moeite waard om zelf eens te proberen.

De werkwijze is als volgt. Het deeg moet eerst gekneed en voor de eerste keer gerezen zijn. Daarna verdeel je het in 6 gelijke stukken, die je alle 6 netjes opbolt. Je drukt het stukje een beetje plat, vouwt de zijkanten naar binnen, knijpt het samen en draait het dan met het geknepen stuk naar beneden even rond tussen je handen op het aanrecht.  Laat de bolletjes onder plastic folie ongeveer 15 minuten rusten.

Nu kun je van de bolletjes strengen maken. Draai het bolletje om, maak het plat met een deegroller, rol er een sliert van en knijp de naad goed dicht. Rol dan de sliert op het aanrecht verder uit tot het niet meer gaat, hij veert dan telkens terug. Doe dan eerst een andere sliert, zodat het deeg even kan rusten en je weer verder kan uitrollen. Maak de slierten ongeveer 25 a 30 cm lang.

Leg de slierten met de punten bij elkaar en knijp goed samen. Leg de uiteinden wel van elkaar af.

Nu komt de truc. Pak de tweede sliert van rechts en leg hem helemaal naar links, dus over alle slierten heen. Pak nu de meest rechtse sliert en leg in het midden. (ja, dat kan, aangezien je er 1 in je hand hebt zijn er nog 5 op het aanrecht) Het ziet er dan zo uit.

Nu ga je hetzelfde links doen. Je pakt de tweede sliert van links en legt die helemaal rechts, over alle slierten heen. Dan pak je de meest linkse (ja, dat is je eerste sliert van net...) en legt hem in het midden. That's all, want nu doe je hetzelfde weer rechts, en dan weer links. Ik dacht zelf dat ik heel erg fout ging, omdat het lijkt of je voortdurend met dezelfde slierten in de weer bent, maar dat lijkt alleen zo. Uiteindelijk hou je nog maar korte stukjes over, die je samenknijpt en een beetje onder het brood verstopt.

Nu smeer je het brood in met een losgeklopt eiwit en laat je het nog 60 minuten rijzen onder plastic folie. Leg het brood alvast op bakpapier op de bakplaat, zodat het daarop kan rijzen.

Verwarm de oven voor op 180° C (heteluchtoven ongeveer 170°C).  Besmeer het brood nog een keer met eiwit en bestrooi het met sesamzaadjes.

Bak de vlecht ongeveer 35 minuten. Het wordt misschien te bruin, maar dan kun je het na ongeveer 20 minuten afdekken met aluminiumfolie. Laat het brood afkoelen op een rooster en geniet van je prachtige plaatje!

Ondertussen in de teamvergadering

Collega Elly vraagt me elk jaar om voor de eerste teamvergadering een taart te maken. De mededeling dat ik voorlopig geen marsepeinen taarten maak, was voor haar wel een teleurstelling. Maar omdat ik nog wel andere dingen bak, mocht ik toch het lekkers verzorgen en kreeg ik de vrije hand.
Hoewel het een drukke week was (klas klaarmaken, studiedag en startvergadering) vond ik het toch leuk om wat nieuws uit te proberen. Ik maakte dus klein gebak, zodat iedereen meerdere dingen kon proeven, of het juist bij een klein hapje kon laten.

Bovenstaande schattige hapjes heten frambozenschuitjes en komen uit de Bakbijbel van Rutger van den Broek. Behalve schattig, zijn ze een heerlijke combinatie van sloffendeeg, spijs, romige banketbakkersroom en een fris framboosje.

Deze brownie, in iets kleinere stukjes dan gebruikelijk, viel ook erg in de smaak bij mijn collega's. Het is een cheesecakebrownie, die smaakt als een combinatie van brownie en cheesecake. Hij is heerlijk smeuïg. 

Ik maakte er ook nog Madeleines bij, maar die heb ik niet op de foto gezet, omdat ik ze al eerder heb gemaakt. 

Nou vroeg een collega zich af wat het gele spul in de frambozenschuitjes was. Zelfgemaakte banketbakkersroom smaakt dus duidelijk anders dan die uit een zakje of pakje en is helemaal niet ingewikkeld om te maken. Er zijn meerdere recepten in omloop, die ik de komende maanden zeker ga testen, maar voor de frambozenschuitjes gebruikte ik dit recept:

Je hebt nodig:

• 500 ml melk, liefst volle
• 1 vanillestokje
• 100 g suiker
• 2 eidooiers
• 40 g maizena

Snij het vanillestokje in de lengte open, schraap de zwarte korreltjes (het merg) eruit met je mesje en doe het merg en het stokje in een steelpan met 450 ml van de melk. Breng aan de kook.

Die zwarte stukjes zijn dus merg uit het vanillestokje

Klop in een kom de eidooiers, de rest van de melk en de suiker goed door elkaar. Voeg hier ook de maizena aan toe en maak er een glad papje van.

Let op de melk, want als die kookt moet je hem van het vuur zetten en het vanillestokje eruit vissen. Die heb je niet meer nodig. Giet nu de helft van de hete melk bij het eiermengsel, terwijl je goed roert met een garde. Giet dit mengsel nu weer bij de  melk in de pan en breng terug aan de kook terwijl je goed blijft roeren. Dat roeren is essentieel, omdat anders de eieren stollen, of je de boel laat aanbranden. Zet het vuur ook niet te hoog, want als je room aanbrandt kun je de boel weggooien. 

Laat het mengsel nu doorkoken terwijl je roert, tot het de gewenste dikte heeft. Het moet zo dik zijn als pudding. Bij mij gaat dat laatste altijd heel snel, dus let op.

Doe je banketbakkersroom in een schaal en dek af met huishoudfolie op de room. Zo krijg je geen vel. 

Laat afkoelen, eerst op het aanrecht en daarna in de koelkast. Als je de room gaat gebruiken, moet je hem eerst even kort opkloppen met een mixer.

Ik heb de room in de frambozenschuitjes gebruikt, maar je kunt hem voor van alles gebruiken. In een taart, in eclairs of soezen, puddingbroodjes, noem maar op. 

Ik ben benieuwd of jij ook een keer zelf banketbakkersroom gaat maken! En mocht je willen weten hoe je de schuitjes of brownie maakt, laat het me dan vooral weten!

Moestuinupdate #7

Hier kun je maar het best iets Italiaans van maken!

Hoe ziet je moestuin eruit na 3 weken afwezigheid? Dat is echt elk jaar een verrassing. Ik had de huisoppassers gevraagd om de vis te voeren, en vooral ook tomaatjes, sla en courgette te plukken als dit nodig was. 

Toch hing er nog genoeg in onze moesjungle bij thuiskomst. Ik was vooral wat overweldigd door de grootte van onze tomatenplant. Echt, dat dat uit dat kleine potje van Albert Heijn zou komen!

Terwijl de tomatenplant stoer de zwaartekracht trotseert, blijft hij tomaten geven. Zelfs half afgeknakte takken, door wind en regen, gaan gewoon verder met tomaatjes maken. Als beginnende moestuinierder is een tomatenplant dus een heel dankbare plant. 

Die grote jongen rechts in de hoek heeft veel ruimte nodig, en maakt prachtige bloemen en af en toe een courgette. Niet alle bloemen worden courgettes, dus ik vermoed dat er mannelijke en vrouwelijke bloemen zijn. Ook de sla en basilicum zijn gewoon doorgegroeid in onze afwezigheid. Daar kunnen we dus ook nog steeds van eten.

Dit was voorlopig de laatste moestuinupdate, of er moet  nog iets heel spectaculairs gebeuren ;) Volgend jaar begin ik weer gewoon van voor af aan, met nieuwe groenten en kruiden.

Appelcake, van Appie!

Op het prikbord, wat eigenlijk een whiteboard met magneten is, vond ik dit recept uit een oudere Allerhande. Wel uitgescheurd, maar nog niet gebakken. Gelukkig maar dat ik hem tegenkwam, want het is een heerlijke, sappige cake, die niet moeilijk te maken is. Zeker nu er weer nieuwe oogst appels zijn, zou ik willen zeggen: 'Meteen aan de bak!'

Misschien is het extra leuk om de cake te maken met zelfgeplukte appels, zoals dat kan op Landgoed de Olmenhorst in Lisserbroek. Wij deden dat 2 jaar geleden ook, zie deze blog


Je hebt nodig:

• 1 citroen
• 4 appels, liefst een beetje frisse 
• 3 eieren
• 180 g suiker
• 100 g boter
• 230 g zelfrijzend bakmeel
• 2 tl kaneel
• zakje vanillesuiker
• 200 ml melk

Rasp de citroenschil, alleen het gele, en pers de citroen uit. Schil de appels en snijd ze in dunne plakjes. Meng het citroensap door de appelschijfjes om te zorgen dat ze niet verkleuren.

Verwarm de oven vast voor op 180 °C. Vet de springvorm in, bekleed de bodem met een stuk bakpapier en stuif wat bloem door de vorm zodat de zijkanten bestoven zijn. 

Klop dan de eieren met de suiker met een mixer luchtig, een minuut of 6 moet genoeg zijn.

Smelt nu de boter (echte roomboter is het allerlekkerste!) in een pannetje op heel laag vuur. Hij mag niet heet worden, alleen maar smelten. Laat de boter als hij toch te heet is even afkoelen. Schep de boter door het eimengsel, en voeg daarna bakmeel, citroenrasp, kaneel en vanillesuiker toe en schep om tot het een egale massa is. Niet mixen of hard roeren, anders haal je de lucht eruit!

Schep nu de appels en het aanhangende citroensap rustig door het beslag en giet alles in de vorm. 

Bak de cake ongeveer 55 minuten op 180 °C, bij een heteluchtoven op 160 °C. Hij is dan goudbruin en hopelijk gaar. Steek een prikker in de cake om te testen of hij gaar is. Zit er nog beslag aan de prikker, bak de cake dan nog een minuut of 5 langer. 

Laat de cake een uur afkoelen in de vorm, voordat je de springvorm open maakt. Je kunt de taart nog bestuiven met poedersuiker voor de mooi!

Smakelijk!

Vakantieliefde!

Uit het Flow vakantieboek

Vlak voor we op vakantie gingen, kreeg ik van een vriendin het Flow vakantieboek. Daarin las ik een verhaal over de zoektocht naar hartjes. Er zijn mensen die overal hartjes in zien en die dan ook op de foto zetten. Dat leek me weer eens wat anders om in de vakantie te doen. Dus naast de gebruikelijke foto's maakte ik deze vakantie foto's van hartjes die we vonden. En dan bedoel ik echt 'we', aangezien al gauw iedereen heel behulpzaam was met het vinden van hartjes. De hartjes moesten min of meer per ongeluk ontstaan zijn, dus alles wat echt als hartje bedoeld is, heb ik er niet bij gezet. Toch hebben we heel wat hartjes gevonden, vooral in de natuur. Soms is het even turen, maar wij zagen er hartjes in. Ben benieuwd of jij ze ook ziet!

De foto's zijn gemaakt in Zaandam, Medebach (Duitsland), Ankaran (Slovenië) Muggia (Italië) en Feldkirchen (Oostenrijk)

Een snufje Frankrijk

Als ik aan onze vorige vakantie in Frankrijk denk, denk ik vooral aan al die lekkere dingen bij de patisserie. De gewone boulangerie kan ook altijd op een extra bezoekje van me rekenen, maar bij een patisserie moet ik altijd naar binnen om naar het aanbod te kijken. Eigenlijk raakte ik toen geïnspireerd om minder marsepeinen taarten te maken en meer 'echte' taarten en gebakjes. Al die prachtige macarons, eclairs, madeleines (hier thuis uitgesproken met dichtgeknepen neus omdat het dan zo lekker Frans klinkt), tarte au citron, crème brûlée en de prachtige tartelettes in allerlei variaties, ik wilde ze zelf leren maken. Nou heb ik het afgelopen schooljaar met behulp van Rutgers Bakbijbel een flink aantal van deze heerlijkheden zelfgemaakt en daar wil ik het komende jaar zeker nog mee doorgaan. Een impressie van de inmiddels gelukte patisserie!

Citroentartelettes, met meringue. Jammer dat ik nog geen gasbrandertje heb om het schuim mooi te kleuren. De oven deed niet helemaal wat ik wilde...

Meringues, opgeleukt met kleurstof. Man, wat moeten die dingen lang in de oven!!!

Dit zijn chocoladefinanciers. Eenhapscakejes, maar zo lekker dat het natuurlijk niet bij eentje blijft.

Tarte au chocolat.

De befaamde macarons. Hier was ik echt zo trots op. Gevuld met gezouten karamelcrème.

Madeleines, heerlijke kleine cakejes met amandelsmaak.

Deze vakantie gaan we naar Slovenië en Oostenrijk. Ben benieuwd wat voor heerlijks we daar allemaal gaan tegenkomen. Als ik eraan denk, zal ik foto's maken. Mocht je een van bovenstaande dingen zelf willen bakken, laat het me weten. Ik vind het leuk ze nog eens te maken, met stap voor stap foto's en het recept.