Kijkje in de keuken

Vorige week was het hier groot feest, want Lars werd 18. Niet dat hij nu direct een soort volwassenheid over zich heeft... maar toch, een mijlpaal! Een extra volwassene in huis, een extra stembiljet in de brievenbus, geen kinderbijslag meer, een eigen verzekering en nog wat van dat soort (saaie) zaken. Ook geweldig om te zien dat dat heel kleine jongetje is uitgegroeid tot een grote, nog niet zo brede, vent die eigen meningen en voorkeuren heeft en dingen gaat studeren die ik nooit begrijpen zal.

Omdat ik gestopt ben met marsepeinen taarten was er geen superverrassende verjaardagstaart, maar hij mocht wel meedenken over wat er uit de oven zou komen. Hij koos een Twixtaart. Deze taart wordt ook wel millionairs shortbread genoemd en is echt vergelijkbaar met Twix. Een laagje koek, een laag caramel en dan chocolade.

Twixtaart

Zijn tweede keus was iets met appel. Dat werd een appelslof, omdat ik dat deeg zo lekker vind en we alleen nog maar aardbeienslof gemaakt hadden. Ik heb helaas nog geen echte sloffenringen, maar met gewone springvormen lukt het ook. De slof was wat hard en de vulling een beetje nat, maar hij was toch nog heel lekker.

Appelslof

De derde taart mocht ik zelf kiezen. Ik maakte het mezelf gemakkelijk en maakte een Käsekuchen. Dat is een soort Cheesecake, maar dan gewoon uit een Duits pak. Zo lekker!

Käsekuchen

 De Twixtaart was als eerste op, natuurlijk vooral populair bij de kleine gasten.


Met Pasen bakte ik Madeleines. Bij Dirk van den Broek hadden ze van die siliconen bakvormen dus ik had ook de juiste vormpjes. Ze smaakten prima, maar ik miste een beetje extra smaak. Ik heb ze ooit eerder gebakken met een recept waar amandelspijs in moest, maar dat kon ik helaas niet meer vinden.

Madeleines

Bij de Dirk namen we ook een tijdschrift mee waarin een prijsvraag stond. Je moest een self-ei, maken, dus een foto met een paasei met gezichtje en je eigen gezicht. Sterre wilde wel voor ei staan, hihi!

Moestuin update #1

De moestuintjes van Albert Heijn waren hier vorig jaar een regelrechte hit. We aten sla, radijs, rucola, prei, peterselie, enkele boontjes en echt heel veel tomaten uit eigen tuin. En dat terwijl die tuin maar 1 vierkante meter is!
Je begrijpt natuurlijk ons enthousiasme toen AH dit jaar weer een moestuin campagne startte. Ons boodschappenschema werd enigszins aangepast, want we moesten overstappen van Deen (de goocheltrucs) naar Appie (de moestuintjes). Bovendien zijn we ook enthousiast Aldi bezoeker, maar daar stappen we nooit vanaf. Alleen spullen die de Aldi niet heeft (of ons merk niet heeft, merksnobs als we zijn...) kopen we elders. Gelukkig ging het hard en hebben we al aardig wat kunnen planten. Hierbij onze eerste kiemplantjes die met luid gejuich ontvangen werden. Al na twee dagen hadden we een winnaar, broccoli, op de voet gevolgd door komkommer en tomaat!

De witte potjes zijn kruiden, volgens mij basilicum en peterselie. De achterste rij zijn basilicum, komkommer, tomaat, watermeloen (doet nog niks) en broccoli. We moeten nu snel over naar grotere potjes, want ze kunnen de tuin natuurlijk nog niet in. Ik ben zo benieuwd welke plantjes het gaan redden tot een echte oogst!

Wordt vervolgd enne... mocht je nog potjes over hebben, of er niks mee doen, wij zijn er blij mee!

Chickies

Van koekjes bakken word ik al heel blij, maar koekjes versieren vind ik nog leuker! Deze lieve paaschickies zijn vrij simpel om te maken, maar het effect is wel heel schattig. Ik doe ze in een cellofaanzakje en geef ze cadeau. Aan collega's, buurmeisjes, juffen, elke keer weer anderen. Zo heb ik plezier van het maken, en anderen van het krijgen en eten. Want hoewel ze er superzoet uitzien, en ook wel zo smaken, verrast de smaak me toch altijd weer!

Maar hoe versier je nou zo'n koekje met icing? Allereerst moet je deeg maken dat niet uitloopt in de oven. Het recept is niet ingewikkeld.

Je hebt nodig (voor ongeveer 30 gemiddelde koekjes):

• 250 gram roomboter (kamertemperatuur)
• 450 gram bloem (ik gebruik de helft gewone bloem en de helft Zeeuws bloem, waardoor je nog brossere koekjes krijgt)
• 150 gram suiker of voor fijnere koekjes poedersuiker
• 1 ei
• 1 theelepel smaak (bv vanille-extract, speculaaskruiden, citroenrasp)
• snufje zout

Voor de icing:

• 750 gram poedersuiker, gezeefd
• 4 eetlepels eiwitpoeder
• eetlepel citroensap, of wat wijnsteenzuur (kleine theelepel)
• water

 Ik maak het deeg in een staande mixer, maar het kan ook gewoon met de hand. Meng de boter, suiker, zout en smaakstof met de mixer op de laagste stand tot een romig mengsel. Er hoeft geen lucht in geklopt te worden! Zeef het bloem boven de kom, voeg het ei toe en kneed alles tot een lekker soepel deeg. Maak er een platte plak van en laat minstens een uur rusten in de koelkast.

Rol daarna het deeg uit. Ik doe dat tussen twee latjes van de bouwmarkt, dan is het deeg overal even dik (ongeveer 0,5 cm). Het aanrecht bestuif ik met bloem en tijdens het uitrollen leg ik huishoud folie tussen het deeg en de roller tegen het plakken. De deegplak tussendoor een keer optillen en wat extra bloem eronder strooien helpt goed tegen het plakken. Steek nu de koekjes uit en leg ze op een bakplaat bekleed met bakpapier.

Bak de koekjes ongeveer 20 minuten in een voorverwarmde oven op 160 °. Ik heb een heteluchtoven en bak de koekjes liever op 150 °. Soms moeten ze dan iets langer. Laat de koekjes 10 minuten liggen op de bakplaat om stevig te worden. Daarna mogen ze op een rooster om af te koelen.

Voor de icing heb je echt een staande mixer nodig. Heb je deze niet, dan kun je ook kant en klare icing kopen, bv deze . Doe alle ingrediënten, behalve het water, in de kom van je mixer en laat hem op de laagste stand draaien. Voeg het water met kleine scheutjes toe totdat het de dikte heeft van roomijs. Laat draaien tot het glanzend en wit is. Als je de menghaak eruit haalt, moet de icing pieken vormen die niet omvallen. Deze stevige icing ga je verdunnen tot een vloeibare icing, door steeds wat water toe te voegen tot het zo dun is dat een sliertje na ongeveer 15 tellen verdwijnt in het oppervlakte. Ik doe dat in een glazen bakje met een spateltje. 

Gebruik zoveel je nodig denkt te hebben, de rest van de stevige icing kun je invriezen voor een volgende keer. Kleur twee derde geel en laat een derde wit. Vul een spuitzak met de gele en een met de witte icing. 

Ik gebruik een maatbeker om de spuitzak in te zetten tijdens het vullen. Dat paarse dingetje is een elastiekje om de zak af te sluiten. Ik gebruik wegwerp spuitzakken en spuitmondje 3.

 

Nu kan het leuke werk beginnen. Spuit eerst de lijntjes van het koekje en vul het daarna meteen op met dezelfde icing. Als de icing niet lekker uitvloeit kun je een beetje helpen met een cocktailprikker. Maak meteen daarna witte stippen in de gele icing door druppels wit erin te spuiten. Ze vloeien vanzelf uit tot stippen. Spuit pootjes en snavel of andere details als de koekjes al wat gedroogd zijn.

Laat de koekjes minstens een nacht drogen. De volgende dag kun je de koekjes weer krokant en lekker knapperig maken door ze nog 50 minuten in een oven van 50 ° te zetten, gewoon weer op de bakplaat met bakpapier. Laat ze daarna afkoelen en doe ze in een luchtdichte trommel of zakje. De koekjes blijven dan minstens twee weken lekker!

Homebaked DIY

Koekjes aan iemand geven als cadeautje is natuurlijk al heel leuk. Maar in zo'n leuke pot is het helemaal een feestje! Bij Xenos was er een actie; als je een glazen pot kocht, kreeg je er een glasmarker van Edding bij. Met zo'n marker kun je op glas schrijven of tekenen en het blijft er gewoon opzitten na het afwassen. Of het ook blijft zitten na een rondje in de vaatwasser weet ik niet, aangezien beide oma's nog zelf met de hand afwassen. Lijkt me trouwens toch beter bij zo'n pot!

De koekjes in bovenstaande pot zijn naar een recept van Laura's bakery klik en smaakten geweldig. Sterre decoreerde de pot. Wat handig is met glas, is dat je er papier achter kunt plakken, zodat je de letters netjes over kunt trekken. Dat kan met porselein natuurlijk niet.

De andere kant van de pot zag er zo uit.

De volgende pot was voor de andere oma, al wat langer geleden. We maakten kerstkransjes, naar een recept uit de Allerhande. Ze waren heerlijk, misschien wel lekkerder dan 'echte' supermarktkransjes, die ik ook al zo heerlijk vind! Het geheim zit hem natuurlijk in het gebruik van roomboter. Alles wordt stukken lekkerder met roomboter!

De tekst op deze pot was: Huisgemaakt met liefde....

...en dat proef je!

Eindelijk gelukt!

Je herkent vast de situatie dat je iets heel graag onder de knie wil krijgen, maar het lukt niet. Je zoekt in boeken naar tips, googelt je een slag in de rondte en probeert het nog maar eens een keer, maar zonder resultaat. Die ervaring had ik met macarons! 

Al jaren geleden probeerde ik ze een keer te bakken op de simpele manier, met koudschuim, maar dat werden geen mooie macarons. Behalve de geweldige kleurtjes hebben mooie macarons namelijk een voetje aan de onderkant van beide helften. Later heb ik het met Italiaans schuim geprobeerd, maar toen had ik nog geen kookthermometer. 

En nu... eindelijk, zijn ze gelukt! De kookthermometer in huis, keurig aan de instructies van Rutgers Bakbijbel gehouden en wow, wat was ik trots op mijn prachtige voetjes! Omdat ik graag een salted caramelvulling wilde maken, was het kleurtje helaas niet zo spetterend, maar volgende keer ga ik voor fel, feller, felst!

Zijn het geen plaatjes?

Volgens mij heb ik er in mijn enthousiasme ook een tikje te veel vulling tussen gedaan, maar man, wat was dat lekker. Iedereen hier vond ze heerlijk, terwijl we ooit in Frankrijk bij een bakker op de stoep hadden geconcludeerd dat de macaron een overgewaardeerd koekje was. 

Om het succesverhaal nog een beetje te verlengen -en omdat het amandelmeel op moest- maakte ik ook nog bokkenpootjes. Ook met eiwitschuim (maar niet gekookt ;) ) en amandelmeel, en een vulling ertussen. In dit geval was de vulling zelfgemaakte botercrème met banketbakkersroom. Gedoopt in de pure chocolade waren ze heerlijk! Wel jammer dat het knapperige er snel vanaf is, ze worden een beetje chewy.

Zo komen ze uit de oven.

Vers gedipt in de chocolade.

Nu ga ik snel bedenken waar ik me de volgende keer aan ga wagen, want nu de macarons gelukt zijn, moet ik natuurlijk een nieuw project!